De Emigranten in het Zuiden

De start van de grote ontginning van Brazilië vindt plaats vanaf het begin van de 19e eeuw. Met name de gematigde gebieden in het zuiden zijn zeer populair bij emigranten. Rio Grande do Sul, de meest zuidelijke staat van het land, is jarenlang een betwist gebied tussen Argentinië, Paraguay en Brazilië. Om haar claim kracht bij te zetten stimuleert de Braziliaanse overheid kolonisatie van het gebied. Vanaf 1824 komt een grote migratie vanuit Duitsland op gang. Gevlucht voor oorlogsdreiging en grote armoede op het platteland, vestigen vele tienduizenden kleine boeren en landarbeiders zich op de vlaktes en in de heuvelrijke gebieden. Nu is Brazilië het tweede land in de wereld waar de meeste inwoners van Duitse afkomst wonen.

Rond 1880 komt een hernieuwde stroom emigranten naar het zuiden. In Italië wordt actief geworven om de gevolgen van de afschaffing van de slavernij op te vangen. De slaven zijn weggetrokken van de plantages en nieuwe arbeidskrachten zijn hard nodig. Migranten krijgen gratis grond aangeboden in het zuiden wanneer zij een contractperiode op een koffieplantage werken.

Tot op heden zijn dit de twee grootste bevolkingsgroepen in de zuidelijke staten van het land. Door hun verschillende religies hebben beide groepen zich niet erg vermengd. De Duitse Lutheranen en de Italiaanse Katholieken leven in eigen gemeenschappen waar tot op de dag van vandaag, naast het Portugees, hun eigen talen gesproken worden.

 

 
 
 

FOTOSERIE Aan de rand van het paradijs

 

Zwart/Wit FOTOSERIE Het Busstation