Het archief van Eduardo Jaunsem (1896-1997)

Op mijn zoektocht naar de verhalen van migranten kwam ik op het spoor van Eduardo Jaunsem. In het archief van de lokale universiteit in Ijui hoorde ik van hem. Men vertelde dat hij vroeger veel gefotografeerd had. Na flink rondvragen vond ik hem in een huisje dat verscholen stond aan een bosrand. Hier woonde hij, 96 jaar oud, samen met zijn hond en twee geiten.

Eduardo Jaunsem emigreerde in 1914 samen met zijn familie vanuit Letland naar BraziliĆ«. De eerste wereldoorlog stond op uitbreken en de familie dacht daar een goed heenkomen te vinden. Bij een tussenstop in een haven kocht Eduardo van zijn spaargeld zijn eerste camera. Hij had het gevoel dat hij moest vastleggen wat hij meemaakte. Vanaf het allereerste moment dat hij de camera had, heeft hij gefotografeerd. Hij maakte foto’s van de reis op de boot, het ontginnen van het land, het kappen van bomen en alles wat hij maar interessant vond. Om aan nieuwe fotomaterialen te komen moest hij soms dagen reizen. Naast zijn leven als kolonist was hij tot op hoge leeftijd een veel gevraagde fotograaf voor boerenbruiloften en partijen.

In een keukenkast bewaarde hij zijn archief, waarvan veel foto’s gemaakt waren op glasplaten. Met een sinaasappelnetje op zijn hoofd om geen haren op de negatieven te krijgen, liet hij zijn foto’s aan me zien. In 1997 is hij op 101 jarige leeftijd overleden.

 

 
 

FOTOSERIE Aan de rand van het paradijs

 

Zwart/Wit FOTOSERIE Het Busstation