Brazilië

Aan de rand van het paradijs

In de negentiende eeuw emigreerden honderdduizenden arme Europeanen naar het zuiden van Brazilië. Zij droomden van L’America, het continent aan de andere kant van de oceaan, waar zij een beter leven zouden krijgen. Bij aankomst in Brazilië bleek er van hun dromen niet veel terecht te komen. Het land was amper ingericht op nieuwkomers en had vrijwel geen infrastructuur. Alles moest aangelegd en gebouwd worden. Bovendien was een groot deel van de te ontginnen gebieden heuvelachtig en vol met rotsblokken en stenen. Het was een zwaar bestaan voor de eerste kolonisten. Nu bijna tweehonderd jaar later ploetert een groot deel van hun nakomelingen nog steeds voort. De hoop op een betere toekomst, waar hun voorouders van droomden, is dezelfde hoop waar zij iedere dag mee leven.
 
serie

 
Bekijk

FOTOSERIE Aan de rand van het paradijs

 
 
Bekijk

Zwart/Wit FOTOSERIE Het Busstation

 

Pf2

In 1986 heb ik een jaar in Brazilie gewoond. In het kader van een groot multidiciplinair onderzoek door het ‘Studiecentrum voor Latijns-Amerika’, CEDLA, maakte ik diverse reportages. Doel van het onderzoek was te kijken naar het effect dat de verbouw van soja had op de Braziliaanse samenleving. Een van de belangrijke gevolgen was de ontginning en ontbossing van grote delen van Brazilie. In mijn reportages richtte ik mij vooral op de kleine boeren die weinig of niet profiteerden van de ontwikkelingen.

Sindsdien ben ik meerdere keren teruggegaan om ontwikkelingen te volgen. In 1991/92 heb ik met steun van ontwikkelingssamenwerking een nieuwe uitgebreide reportage gemaakt. Ik volgde het spoor van de migranten tot in de oerwouden van het Amazonegebied.