Anne Frank

De laatste zeven maanden – Vrouwen in het spoor van Anne Frank

(AVA Produkties)

Documentaire/ 73’/ 1988

 

 

 

De documentaire begint waar het dagboek van Anne Frank eindigt. Arrestatie, deportatie en vernietiging zijn de laatste ongeschreven hoofdstukken van het dagboek. Acht bijzondere vrouwen vertellen het indringende relaas van Anne Frank en haar familie in Westerbork en de concentratiekampen Auschwitz-Birkenau en Bergen-Belsen. Tezamen met de familie Frank behoorden deze vrouwen tot het dramatische laatste transport van Nederlandse Joden vanuit Westerbork naar Auschwitz dat plaatsvond op 3 september 1944. Onder de ooggetuigen is Anne ’s beste vriendin ‘Lies’, zoals zij in Annes dagboek genoemd wordt. Net als de andere vrouwen vertelt ‘Lies’ (Hanna Pick-Goslar) haar aangrijpende verhaal. Ze werd op verschillende locaties gefilmd waar ze met Anne was geweest, ook in het concentratiekamp Bergen-Belsen waar ze Anne kort voor haar dood nog sprak. De vrouwen werden gefilmd in Amsterdam en op de locaties waar ze Anne voor het laatst zagen en met haar samen waren vanaf het moment van deportatie tot haar dood in concentratiekamp Bergen-Belsen. Voor het eerste vertellen deze vrouwen hun eigen ervaringen en die van Anne en haar familie in de concentratiekampen. Onder de ooggetuigen bevindt zich ook Jannie Brandes-Brilleslijper die Anne in de laatste dagen van haar leven in Bergen-Belsen bijstond. Het is de eerste film die ooit gemaakt is over de ervaringen van vrouwen in de naziconcentratiekampen die Anne Frank van nabij hebben meegemaakt. De film won in de VS de Internationale Emmy Award en werd wereldwijd een klassieker onder de films over de Holocaust. Bron: Holland DOCU

MEER en REVIEW NEW YORK TIMES

Regie Willy Lindwer
Montage Ewald Wels

 

Fragment

 

MEER
Sterk bewerkte en ingekorte versie uit 2011 voor de Joodse Omroep op Uitzending Gemist

 
 

Pf2

Een van de eerste grote producties waar ik aan meewerkte na mijn afstuderen aan de filmacademie was deze documentaire over Anne Frank. Ik kreeg als beginnend editor een grote kans. Daar stond tegenover dat ik schandalig slecht betaald werd en onder belabberde omstandigheden moest werken. Ik heb er nooit spijt van gehad. Het onderwerp was indrukwekkend. De verhalen van de vrouwen waren zeer gedetailleerd en werden uitputtend verteld. Er was tientallen uren basismateriaal aan interviews en locatieopnames. Het was zwaar om iedere dag de verhalen te horen. In allerlei opzichten is de documentaire zeer succesvol geweest. In Nederland kreeg de film zeer lovende recensies. In het buitenland werd de film bekroond met de hoogste onderscheiding die een televisiedocumentaire kan krijgen. Wereldwijd is de film verkocht en vertoond. In Nederland is de documentaire meerdere malen op televisie uitgezonden. Maar voor mij was het meest belangrijke moment dat ik van enkele van de vrouwen uit de film te horen kreeg dat zij blij waren met het eindresultaat. Zij herkenden zichzelf in de film en en in de verhalen die uitgekozen waren. Zij waren blij met de kracht van het verhaal, waar wij allemaal aan gewerkt hadden.